Çürük nehir: Dünyanın en kirli su yollarından birinde yaşam.
Batı Java eyaletindeki Citarum Nehri, dünyanın en kirli nehirlerinden biri olarak adlandırılıyor ve onu temizlemek neredeyse yönetilemez bir iş. Hükümet, nehir kıyısındaki 3000'den fazla işletmeyle uğraşmak zorunda ve bunların büyük bir kısmı çok uluslu şirketler. Bu, nehirden gelen suya bağlı olarak on milyonlarca haneyi dışlar.
Endonezya'nın Citarum'una milyonlarca kişi güveniyor, ancak onlarca yıllık kirlilik onu kimyasallar ve çöplerle boğdu.
Koku, Endonezya'nın Batı Java kentindeki Citarum Nehri kıyısında size çarpan ilk şeydir. Koku yoğundur: sıcak güneşte çürüyen çöpler, keskin bir kimyasal atık tonuyla karışır.
Her gün, çoğu 2.000 tekstil fabrikasından gelen 20.000 tondan az atık ve 340.000 ton atık su, doğrudan Citarum Nehri'nin bir zamanlar berrak ve bozulmamış su yollarına atılmaktadır. Balıkların Java'daki en büyük üçüncü nehirde büyük ölçüde kaybolmasına şaşmamalı.
Yaklaşık 9 milyon insan, dışkı koliform bakteri seviyelerinin zorunlu sınırların 5.000 katından fazla olduğu nehirle yakın temas halinde yaşıyor. Nehrin ne kadar kirli olmasına rağmen, Batı Java'daki en az 30 milyon insan, onları besleyen tarım arazilerini sulamak için Citarum'a güveniyor.
Kurşun seviyeleri, ABD Çevre Koruma Ajansı içme suyu standardının 1.000 katından fazladır ve alüminyum, demir ve manganez gibi diğer ağır metallerin seviyeleri uluslararası ortalamanın üzerindedir.
Nehir çökellerinin dağları Citarum kıyılarına çekilir. Bu çorak arazilerde binlerce insan yaşıyor. İşsiz gençler, sık sık sel nedeniyle yerlerinden edilen aileler veya ‘çöpçüler’ olarak adlandırılan, geri dönüştürülebilir çöp satarak hayatta kalan çok fakir atık toplayıcıları.
Birçok insan dermatit, temas döküntüleri, bağırsak problemlerinden muzdariptir; aynı zamanda çocuk gelişimindeki gecikmeler, böbrek yetmezliği, kronik bronşit ve önemli tümör insidansından da muzdariptir.
İnsanlar ve hayvanları da yiyecekleri yoluyla kirleticileri yutarlar.
Pisliğe rağmen, nehir boyunca balıkçılık hala yaygın olarak uygulanmaktadır. Ağır metaller ve mikroplastiklerle kirlenmiş olan yakalama, nehre bitişik bölgelerde Cakarta sofralarında olduğu kadar satılır ve yenir. Sitarumdaki balık türlerinin sayısı 2008'den bu yana% 95 azalmıştır.
Yerel aktivistlere göre, yasaklara rağmen birçok fabrika atıkları gizli borularla boşaltmaya devam ediyor. Keşfedilse bile, doğru insanlara verilen rüşvetler onların kalmasını sağlar.
Citarum Nehri'nin ne kadar kirli olduğunu göstermek için bazı yerlerde suyu bile göremiyoruz. Yüzeyi tamamen üzerinde yüzen düşünülemez miktarda atık, çöp ve ölü hayvanlarla kaplıdır. Suya bir göz atacak kadar şanslıysak, endüstriler tarafından nehre atılan aşırı miktarda toksik kimyasal nedeniyle renkli olduğunu göreceğiz.
Citarum boyunca her gün insanlar hala kömürle çalışan tekstil fabrikalarından gelen havadaki dioksinler ve hidrokarbonlar ve bir zamanlar cennet olarak kabul edilen bir nehrin suyu tarafından zehirleniyor.
Nehir kirliliğini herkesi ilgilendiren bir sorun olarak görüyor musunuz ve durumun nasıl çözülmesi gerektiğini düşünüyorsunuz?